Fráskilin að vestan!

19.4.2008 | 15:36

   Fyrir ca.15 árum vann ég með bráð-skemmtilegri konu ,hef aldrei kynnst nokkurri manneskju á lífsleiðinni sem gat svarað eins skemmtilega fyrir sig og hún, og verið fljót að því.Þegar við kynntumst var hún í hjónabandi no.2.Það vill svo til að hún á ættir sínar að rekja í sama sveitafélag og ég,þaðan var hennar fyrri maður líka,mig minnir að þau hafi átt saman 5 börn.Það var sama hvort þeirra ég hitti ,ef maður nefndi nafn hins þá fóru þau alltaf upp á ,, háa séið".
Hún varð ekkja fyrir nokkrum árum, eftir 35 ára hjónaband og fyrri maður hennar var aftur orðin einn. Ég hitti konuna fyrir ca.2 árum, og ég sagði svona að stríðni við hana,,tekur þú ekki bara saman við mann no.1? Ég vissi ekki hvert hún ættlaði,hún sagði meðal annars,,aldrei í lífinu ég fæ Grænar".hún sagði líka fl. sem ég set ekki á  prent.Við hjónin eigum vin sem býr í sama húsi og maður no.1 ,
Þar sem hann vissi að ég þekkti manninn segir hann okkur fyrir stuttu þær fréttir ,að hann(no.1)væri komin með konu og svei mér þá ef hann hafði ekki verið giftur henni á árum áður.Vaá, hver skildi þetta vera?Forvitnin var að drepa mig.
En svo lendir gamli vinur okkar á spítala,og þegar hann mátti fara heim þá sóttum við hann,og hver haldið þið að sé að koma út úr Kringlunni á Lspt. og haldast hönd í hönd, ánægjan skein úr andlitum þeirra.Það voru vinkona mín og maður no1. ég trúði bara ekki því sem ég sá.En til að gera langa sögu stutta,þá hringdi ég í vinkonu mína til að fá fréttir ,hún sagði sagði orðrétt við mig ,, við ákváðum að slíðra sverðin" Hugsið ykkur hvað þetta auðveldar margt fyrir börn þeirra og barnabörn.Hann varð 85 ára í vikunni og nú sitja þau  með bros á vör og haldast í hendur! Stundum getur lífið verið dásamlegt, eða hvað finnst ykkur.?

Flokkur: Dægurmál | Breytt s.d. kl. 19:14 | Facebook