Lítil saga um karlmannsnafn!

 

Sagan er sönn og gerðist vestur á fjörðum,ung móðir gerði boð fyrir prest,hún var búin að biðja hann að skíra ný fæddan son sinn. Hún tjáði presti að hann skyldi heita Eðvarð.

En prestur svaraði að bragði NEI,það er ekki hægt hann verður að heita ,,Eðvarður"Nei segjir hin nýbakaða móðir það er ekki sama nafnið ,vildir þú heita JAKOBUR?Presturinn hafði ekki fleiri orð um það og drengurinn fékk hið rétta nafn EÐVARÐ,og ber það vel .  Búið

Athugasemdir

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 3.2.2008 kl. 16:59]

Góður þessi.

[Laufey B Waage, 4.2.2008 kl. 09:36]

Fyrirrennari séra Jakobs fyrir vestan harðneitaði hins vegar að skíra drengi sem ég þekki (þeir eru reyndar orðnir fullorðnir núna) Vernharð og Bernharð - eftir öfum sínum. Þeir heita Vernharður og Bernharður - og síðast þegar ég vissi voru þeir enn að berjast fyrir því að fá að taka ur-ið af.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 4.2.2008 kl. 11:17]

Það er alveg merkilegt hvað stjórnvöld eru að kássasat í, hvort maður heiti þessu eða hinum nafninum.  Ótrúlegur andskoti.