AÐ vera aðstandandi eldriborgara!

 Já það er víst ekki alltaf tekið út með sældinni að eiga foreldri sem komin er á stofnun .TIl mín hringdi kona sem á föður á lífi en búin að fá ,,Heilablæðingu" en hefur náð sér nokkuð og býr í þjónustuíbúð.En eftir áfallið kom hann (einka) dóttur   sinni inn í peningamál sín svo hún gæti farið í banka fyrir hann borgað reikninga og fl. Svo lendir hann aftur á spítala og eftir að hann kemur aftur heim uppástendur hann að dóttirin og tengdasonurinn séu búin að fara í ,,Bankahólfið" taka allan gjaldeyri sem hann átti og hafi svo farið í heimsreisu og fleira áttu þau að hafa gert í hans peningamálum ,en allt er þetta hans hugdetta og nú eru dóttirin og tengdasonurinn bara þjófar og glæpamenn í hans augum og hann talar ekki við þau .Dóttirin í mikilli vanlíðan því auðvitað þykjir henni vænt um föður sinn !Þetta er sorgleg saga,en hvað er hægt að gera í svona máli.Maðurinn er mikill einstæðingur en það gefast allir upp á að tala við hann , því hann talar ekki um annað en peningamálin og þjófnað,, Sem aldrei var framin".

Athugasemdir

[Haraldur Davíðsson, 9.5.2008 kl. 14:56]

Ég starfaði lengi með öldruðum,og sá stundum svona hluti. Oft lagast svona með tímanum en stundum ekki. Það hefur gerst að fólk verði svo fullt af heift og tortyggni,að það verður ofbeldisfullt og jafnvel hættulegt. (sjaldgæft).  Heilabilun,alsheimer,heilablóðföll,allir þessir þættir ,og fleiri, koma við sögu í svona málum.Einstaklingnum líður afar illa,er hræddur og ringlaður,og ranghugmyndir eru oft fljótar að hreiðra um sig. Hægt er að hjálpa mörgum með viðtalsmeðferðum og stundum með lyfjum. En þetta er vandamál oft á tíðum, vegna þess að sjálfræðisrétturinn er sterkur og það er tilhneiging til þess hér á landi að taka sjálfræðið ekki af fólki. Þetta þarf að laga ,eins illa og það hljómar, við þurfum að endurskoða sjálfræðið. Eitt smá dæmi; 85 ára gamall maður er orðinn slitinn og á það til að fá aðsvif.  Hann keyrir og neitar að hætta því ,þrátt fyrir ítrekuð vandræði. Hvað skal gera ? Það þarf að vera hægt að grípa inní þegar öryggi einstaklings og allra í kringum hann er í hættu. Ekki allir aðstandendur eru ábyrgir ,og sumir eiga enga að. Þetta kann að hljóma illa en sjálfræðið þerf að endurskoða.  FRIÐUR.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 9.5.2008 kl. 21:34]

Sorglegt Svanna mín, svo sannarlega.